op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
W Wf nie ma 
podwyższającego a2 na ais2 w t. 316 ani 
podwyższającego cis3 na cisis3 w t. 317. Te oczywiste niedokładności – powtórzone zapewne za [A] – poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa. Drugi z tych znaków dopisany został także w WfD.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Dopiski WfD, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
