Wf
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 285

 w Wf

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, bez napisu.         Tu widły do laseczki szesnastki a1

Przesunięte  w Wn

EZnieU

Przedłużone  w Wa

EZTU

Ponieważ oczywistym punktem docelowym widełek  jest  w następnym takcie, w tekście głównym odpowiednio przedłużamy znak widniejący w Wf. Identyczny retusz wprowadzono już w Wa, natomiast w Wn znak przesunięto (bez wydłużania), tak by dochodził do końca taktu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.