Atut
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 258

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                   TGTU

Akcent długi – alternatywna propozycja redakcji

EZnieU

Kilka kolejnych znaków  w t. 258, 259, 261 i 263 oznacza, że widełki te mają najprawdopodobniej podwójne znaczenie – akcentu długiego i diminuendo. W przypadku t. 258-259 najlepszą zgodność z frazowaniem daje jednak, zdaniem redakcji, rozdzielenie obu funkcji – znak w t. 258 ma charakter akcentu długiego, a następny – zwykłego diminuenda. Niewykluczone zresztą, że Chopin rzeczywiście napisał w t. 258 akcent długi () – jeśli wypełniająca cały takt oktawa napisana była zgodnie z jego zwyczajem na środku taktu, to po przesunięciu jej w druku na początek taktu znak akcentu długiego, traktowany przez sztycharza jako widełki , uległ proporcjonalnemu wydłużeniu. Biorąc to pod uwagę proponujemy alternatywną pisownię z akcentem długim.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń