Kilka kolejnych znaków 
w t. 258, 259, 261 i 263 oznacza, że widełki te mają najprawdopodobniej podwójne znaczenie – akcentu długiego i diminuendo. W przypadku t. 258-259 najlepszą zgodność z frazowaniem daje jednak, zdaniem redakcji, rozdzielenie obu funkcji – znak w t. 258 ma charakter akcentu długiego, a następny – zwykłego diminuenda. Niewykluczone zresztą, że Chopin rzeczywiście napisał w t. 258 akcent długi (
) – jeśli wypełniająca cały takt oktawa napisana była zgodnie z jego zwyczajem na środku taktu, to po przesunięciu jej w druku na początek taktu znak akcentu długiego, traktowany przez sztycharza jako widełki , uległ proporcjonalnemu wydłużeniu. Biorąc to pod uwagę proponujemy alternatywną pisownię z akcentem długim.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
