|
!!! miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, szesnastki e-g przeniesione na górną; bez palcowania i określeń. EZnieU |
|
|
Bez łuku w Wn3 |
|
|
Łuk proponowany przez redakcję TGTU |
Łukowanie t. 203-210 jest w źródłach najwyraźniej niedokładne i niekompletne, co prawdopodobnie odzwierciedla w jakimś stopniu niestaranność [A] w tym zakresie. Zdaniem redakcji, te tak podobne pianistycznie pasaże powinny być wykonywane i oznaczone w podobny sposób, tymczasem w całym tym odcinku widzimy tylko 3 łuki, każdy inny: nad 1. miarą t. 203, nad 2. i 3. miarą t. 205 i nad wszystkimi szesnastkami t. 209, aż do pierwszej w t. 210 (w t. 207-208 nie ma łuku). W tej sytuacji w tekście głównym proponujemy ujednolicone łukowanie, oparte na następujących założeniach:
- Początki i zakończenia proponowanych łuków pojawiają się w źródłach w tej postaci przynajmniej w jednym z analogicznych miejsc – początek łuku w t. 209 i koniec łuku w t. 205. Niedokładność początku łuku wydań w t. 205 łatwo wytłumaczyć układem graficznym – jeśli łuk [A] poprowadzony był na górnej pięciolinii, sztycharz mógł nie zauważyć jego związku z zapisanymi na dolnej pięciolinii dwiema pierwszymi szesnastkami pasażu. Jak w nieco podobnej sytuacji mogą wyglądać łuki podkładu i jak zostały odtworzone w opartym na nim wydaniu, można zobaczyć np. na początku Etiudy F op. 10 nr 8.
- Uwzględniamy łuki wykazujące związek z naturalnym frazowaniem i pozycją ręki – eliminuje to łuk wydań w t. 203. Zdaniem redakcji, łuk ten mógł zostać wstawiony przez sztycharza w odwróceniu – lewy koniec miał być przy dwóch szesnastkach na dole, a prawy nad górną pięciolinią.
Koniec łuku w t. 209-210 pozostawiamy w tekście głównym bez zmian – doprowadzenie łuku do 1. szesnastki w t. 210 sugeruje kontynuację łuku, ale wniosek ten jest tylko hipotezą, a zasięg ewentualnie przedłużonego łuku nie jest znany (najbardziej prawdopodobne wydaje się objęcie nim jeszcze 1. miary t. 210).
W Wn3 łuki zupełnie pominięto. Adiustator uznał przypuszczalnie, że na podstawie fragmentarycznych i niedokładnych łuków Wf (→Wn1→Wn2) nie da się wywnioskować, jak Chopin wyobrażał sobie łukowanie tych pasaży, i lepiej pozostawić artykulację i frazowanie wyczuciu wykonawcy niż podawać błędne łuki.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki