op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
Łuk Atut, odczyt dosłowny !!! miniat: t. 110 i 1. ósemka 111; tylko górna 5-linia, bez ff. EZTU (prawy koniec) |
||
Łuk Atut (możliwa interpretacja→Wf→Wn,Wa) EZnieU, prawy koniec |
Odczytany dosłownie, koniec łuku w Atut nie wykracza poza t. 110, co w Wf (→Wn,Wa) uznano za niedokładność. W tekście głównym uwzględniamy odczytanie dosłowne, gdyż początek t. 111 jest punktem wspólnym dwóch fraz, a impet, z jakim wchodzi nowa fraza, niewątpliwie przyćmiewa delikatną końcówkę poprzedniej.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki