Wf
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 75

Ćwierćnuta H1-H w Atut

!!!   miniat: 1. miara, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

Ćwierćnuta H1 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

bez laski wewnątrz oktawy – głosy rozdzielone

Przednutka H1 w Wn3

Przednutka przekreślona przed półnutą EZnieU

W tekście głównym zachowujemy notację Atut, gdyż pisownia Wf (→Wa,Wn1Wn2) – muzycznie równorzędna – powstała przypuszczalnie przypadkowo. Wersja z przednutką to jeden z elementów kompleksowej adiustacji Wn3, obejmującej jeszcze dodanie palcowania i pedalizacji.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.