Atut
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 46-47

Łuki Atut, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. grupa w t. 46 i 1. grupa 47, tylko górna 5-linia.                    Tu EZTU 46 (prawy koniec łuku) + łuk 47-48 od 2. szesnastki (na wzór EZnieU w 45)

Łuki Wf (→Wa,Wn1Wn2)

prawy koniec 46 do 1. szesnastki w t. 47 + łuk 47-48 jak w war_11

Łuki w Wn3

TGTU (prawy koniec 46 = war. 11; łuk 47-48 od 1. szesnastki taktu)

Odczytanie łuków Atut przez sztycharza Wf (→Wa,Wn1Wn2) można uznać za usprawiedliwione, gdyż notacja rękopisu jest najprawdopodobniej niedokładna. W tekście głównym podajemy inną interpretację Atut, opartą na założeniu, że podobnie wyglądające początki łuków w t. 45 i 47 oznaczają to samo – łuki od początku szesnastkowego tremolanda (por. jednak uwagę w t. 45). Rozwiązanie to przyjęto w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń