op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
Przy pierwszym pojawieniu się trzech pięcionutowych, opadających motywów zwraca uwagę niezgodność między autentycznym wyciągiem fortepianowym, zawartym w Atut (→Wf→Wn,Wa), a głosami orkiestrowymi Wfork (→Wnork). Zdwojenia w górnej oktawie występują bowiem dopiero w motywie na przejściu t. 15-16, gdzie są realizowane przez I skrzypce, altówki i wiolonczele. W 2. połowie t. 13 gra tylko pierwszy flet, kolejne dwie nuty flety unisono, a powtórzenie motywu w t. 14-15 – pierwszy fagot.
Inne tego typu rozbieżności – patrz t. 15-19 i 33.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Wysokość
