mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 607-608

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf (→Wn1→Wn2)

Łuki w Wa i Wn3
..

Pominięcie dwóch kolejnych łuków w ciągu podobnych figur akompaniamentu to z pewnością niedokładność, choć nie jest pewne, czy popełniono ją w Wf (→Wn1→Wn2), czy jeszcze w [A]. Tak też oceniono to już w Wa i Wn3 (patrz też t. 599 i 611).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 607

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Półnuty w Wf

EZnieU = 2 nuty z laskami i wiązanie

Półnuty z kropką w Wn

EZTU

Półnuty z kropką w Wa

607 EZTU + 609 EZnieU1

 
..

T. 607 i 609 to kolejne takty – patrz t. 601-603 – w którym w Wf zachowała się prawdopodobnie pierwotna notacja, w większości podobnych miejsc zastąpiona przez Chopina tą, której w t. 607 użyto w Wn i Wa. Pisownię tę w Wn przyjęto także w t. 609, natomiast w Wa powtórzono w tym takcie własną notację z t. 601-603.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 608

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wn1 (→Wn2) pierwsze 3 ósemki mają błędnie wartość szesnastek. Oczywistą pomyłkę poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 609

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Przednutka długa w Wf (→Wa)

!!!   miniat: przednutka i nuta (jak w t. 607), tylko górna 5-linia.                TGTU = puste

Przednutka przekreślona w Wn

chorągiewka i przekreślenie
..

Tak jak w kilku innych miejscach (np. t. 250 i 577), można mieć wątpliwości, czy przednutka długa nie jest tu tylko świadectwem niestaran­ności sztycharza. W ten sposób oceniono to w Wn, jednak zdaniem redakcji sytuacja w tym takcie (a także w t. 607) jest inna – przed dłuższymi wartościami, jak np. półnuty, przednutki w formie drobnych ćwierćnut były niejednokrotnie stosowane przez Chopina (por. np. Koncert f op. 21, cz. I, t. 208, a także Impromptu Ges op. 51, t. 104 czy Polonez-Fantazja op. 61, t. 209 i 212). Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy notację Wf (→Wa). Powyższe spostrzeżenia nie dowodzą wszakże, że zapis ten faktycznie jest zgodny z intencją Chopina, pokazują jedynie, że jest to możliwe, dlatego wersję Wn można traktować jako dopuszczalny wariant (przednutkę krótką w podobnym kontekście znajdujemy np. w Nokturnie c op. 48 nr 1, t. 19).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 609

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wa) i Wn3

Bez łuku w Wn1 (→Wn2)
..

Brak łuku w Wn1 (→Wn2) to zapewne przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn