Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 62-77
s. 1, t. 1-13
s. 2, t. 14-25
s. 3, t. 26-37
s. 4, t. 38-48
s. 5, t. 49-61
s. 6, t. 62-77
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wn2 - Późniejszy nakład Wn1


  t. 64

Bez bemoli es w A

 es2 w Wn (→WfWa), uzupełniamy  es

Przed ostatnimi nutami w partiach obu rąk nie ma w A znaków chromatycznych, co wobec kasowników w 1. połowie taktu daje e2 e. Zdecydowana większość argumentów przemawia jednak za przeoczeniem bemoli przez Chopina. Znak przywracający esdodano w Wn (→WfWa), być może na polecenie kompozytora. Dodajemy niezbędny w tej sytuacji  przywracający es; uzupełnienia dokonano też w Wn2.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Wysokość