Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 64

Bez bemoli es w A

 es2 w Wn (→WfWa), uzupełniamy  es

Braku bemoli przywracających es2 es nie można uznać za oczywistą pomyłkę – gdyby Chopin chciał tu użyć nut e w akordzie, zapis A byłby najprostszym sposobem zanotowania takiej wersji. Przeciwko tej możliwości przemawia jednak porównanie z zapisem analogicznego pod względem harmonicznym t. 68:

  • z jednej strony użycie nut es nie ulega tam wątpliwości ze względu na  postawiony w A przed ostatnią szesnastką l.r.;
  • z drugiej strony brak  przed es2 pokazuje, jak łatwo Chopin zapominał o odwołaniu podwyższenia tej nuty, najwidoczniej uważając es w tym miejscu za oczywiste.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.