Łukowanie pr.r. w tym takcie stanowi niełatwy problem redakcyjny, ze względu na ogólnie nieprecyzyjną notację łuków i skreślenia w A. Oba łuki zostały napisane prawdopodobnie przed dokonaniem poprawki 3. seksty i oznaczały następujące frazowanie (por. łuki A w t. 14):
(tekst wysokościowy wersji ostatecznej, przed poprawką 3. seksta brzmiała e2-cis3).
Przyjmując rozwiązanie narzucające się przy pierwszym spojrzeniu na A, otrzymamy następujące łukowanie:
(por. t. 36).
Także odczytanie łuków przez Wn (→Wf→Wa) wydaje się być niesprzeczne z notacją A:
. To frazowanie, paralelne do użytego np. w t. 16, mogło się Chopinowi wydać atrakcyjne zarówno na etapie kontrolowania A, jak i przeglądania Wn i Wf, toteż podajemy je jako główne.
Wszystkie trzy powyższe warianty łukowania są, zdaniem redakcji, uzasadnione źródłowo i sensowne muzycznie, można je więc uważać za alternatywne sugestie frazowania tego fragmentu.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji