Właściwe odczytanie łukowania A w tym takcie nastręcza dużo trudności:
- Dolny łuk (o ile ta niemal pozioma linia jest łukiem!), wydaje się zbyt krótki, co mogło być spowodowane brakiem miejsca na czytelne zapisanie jego domniemanego początku pod heses1. Jest też możliwe, że Chopin napisał ten łuk wcześniej niż górny, którym potem chciał zastąpić niedokładny znak pod nutami.
- Niejasny jest także zasięg górnego łuku (od 1. czy od 2. nuty taktu) oraz powiązanie jego początku z górnym lub dolnym głosem.
W proponowanych rozwiązaniach staramy się pogodzić możliwą do zaakceptowania interpretację graficzną znaków z sensem muzycznym, który można w tym kontekście uznać za naturalny. W tekście głównym uwzględniamy oba zapisane przez Chopina znaki, zachowując niezależne łukowanie dwóch głosów pr.r., rozwiązanie alternatywne podkreśla ciągłość melodyczną ruchu szesnastkowego, odczuwaną w tym takcie wyraźniej wskutek braku imitacyjnych powtórzeń motywów.
W Wn (→Wf→Wa) dolny znak pominięto.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
