WfJ
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 71

Dolny łuk A, interpretacja kontekstowa

Dolny łuk w Wn i Wa

Wf

Możliwa interpretacja znaku w WfJ

Zapis łuku dolnego głosu jest w A niedokładny. Zdaniem redakcji właściwa jest jego interpretacja zastosowana w Wn. Łuk Wf, dochodzący jeszcze dalej, do ćwierćnuty es2, może być wynikiem Chopinowskiej korekty, choć redakcji nie udało się znaleźć żadnych graficznych śladów jego przedłużania. Mimo to tę najnaturalniejszą muzycznie wersję podajemy w tekście głównym. 

Zgodność Wa, opartego wszak na Wf, z wersją Wn trzeba uznać za zbieg okoliczności – jest to zapewne wynik niedokładnego odczytania Wf.

Znak w WfJ można odczytać jako łuk dla dolnego głosu, w praktyce jego sens oddałoby w tym przypadku przedłużenie drukowanego łuku do ósemki as1 na końcu taktu. Jest jednak całkiem prawdopodobne, że znak ten rozdziela oba prowadzone pr.r. głosy; wskazywałby wówczas np. na konieczność plastycznego ukazania polifonii poprzez wyraziste i niezależne frazowanie każdego głosu. Dlatego nie uwzględniamy znaku w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Niedokładności Wa, Autentyczne korekty Wf, Dopiski WfJ

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.