|
|
1. widełki od połowy (pod c1) do końca taktu (pod f1); 2. widełki od pocz. t. 449 (pod. g1), koniec jak TGTU |
|
|
jedne widełki, początek pod c1 (połowa taktu), koniec jak TGTU |
|
|
widełki TGTU |
W Wf t. 449 rozpoczyna nową linię tekstu. W takiej konfiguracji w czasach Chopina przedłużenie widełek dynamicznych nie zawsze oznaczano w przyjęty współcześnie sposób – czasem stosowano dwa zwykłe znaki, w tym przypadku 
. O tym, że intencją Chopina było tu z pewnością jednolite crescendo, przekonują choćby oznaczenia w analogicznych t. 450-451 i 452-453. Interpretację taką przyjęto w Wa. Natomiast w Wn odtworzono dosłownie zapis Wf, mimo że układ tekstu w Wn pozwalał na użycie jednego znaku. W tekście głównym początek widełek umieszczamy zaraz po 
, gdyż nieco późniejsze rozpoczęcie znaku w Wf z pewnością wynikło z zapisania pierwszych szesnastek pr.r. na dolnej pięciolinii.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki