![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 19, t. 380-399
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
Łukowanie Wf końce łuków w t. 397 i 399 na 5. szesnastkach |
![]() |
![]() |
TGTU=końce łuków t. 397 i 399 na 4. szesnastkach |
W Wf łuki rozpoczynające się w t. 396 i 398 (a także 400) kończą się na 5. szesnastce następnego taktu, w miejscu, gdzie jednocześnie rozpoczyna się nowy łuk. W tym kontekście należy to uznać za niedokładność. Być może sztycharz w sposób dosłowny oddał zamaszyste, nieprecyzyjne łuki Chopina, które są częste w jego autografach. Adiustatorzy Wn i Wa słusznie zakończyli te łuki na 4. szesnastkach omawianych taktów.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, WfJ, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3