Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 19, t. 380-399
s. 1, t. 1-22
s. 2, t. 23-36
s. 3, t. 37-51
s. 4, t. 52-75
s. 5, t. 76-94
s. 6, t. 95-111
s. 7, t. 112-133
s. 8, t. 134-158
s. 9, t. 159-181
s. 10, t. 182-209
s. 11, t. 210-230
s. 12, t. 231-247
s. 13, t. 248-263
s. 14, t. 264-285
s. 15, t. 286-309
s. 16, t. 310-333
s. 17, t. 334-359
s. 18, t. 360-379
s. 19, t. 380-399
s. 20, t. 400-419
s. 21, t. 420-443
s. 22, t. 444-468
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 385-386

Widełki w Wf (→Wa)

widełki t. 386 od laseczki 5. do laseczki 8. szesnastki
1. widełki t. 387 od laseczki 1. do laseczki 4. szesnastki
2. widełki t. 387 od laseczki 5. do laseczki 7. szesnastki

Widełki w Wn

widełki t. 386 od laseczki 5. do końca główki 8. szesnastki
1. widełki t. 387 od laseczki 1. do laseczki 4. szesnastki (jak w Wf)
2. widełki t. 387 od laseczki 5. do końca główki 8. szesnastki

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU 3 akcenty długie t. 386-387

Trzy kolejne znaki  w charakterystyczny dla Chopina sposób akcentują początek każdej z grup szesnastek. W tekście głównym proponujemy akcenty długie, biorąc pod uwagę częste nieporozumienia przy ich odczytywaniu – por. np. zestawienie znaków wpisanych przez Chopina w egzemplarzu korektowym i tych, które na tej podstawie wydrukowano w gotowym Wf Etiudy a op. 10 nr 2, t. 8:

t. 12:

Wydłużenie trzeciego znaku  to niedokładność, wynikająca zapewne z rutynowego podejścia sztycharza Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfJ, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3