W Wf (→Wn,Wa) łuk rozpoczyna się od 1. nuty t. 138, mimo iż na końcu poprzedniego taktu (linijkę wyżej) łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację. W dwóch poprzednich podobnych miejscach (t. 113-114 i 121-122) łuk jest na przejściu taktów raz połączony, raz przerwany. Co ciekawe, w Wf dokładnie tak samo jest przy powrocie tego tematu – ciągły łuk w t. 265-266, przerwany w t. 273-274 i niejasny w t. 289-290. Jednak w tym ostatnim miejscu łuk na końcu linijki rozpoczyna się na ostatniej ósemce taktu, co praktycznie wyklucza interpretację inną niż ciągły łuk. Pozwala to także w omawianym takcie przechylić szalę prawdopodobieństwa w stronę ciągłego łuku.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niepewna kontynuacja łuku, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wa
notacja: Łuki
