op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 16, Rondo Es-dur
Rozcięcie taktów po fermacie występuje w Wf (→Wn,Wa) i najprawdopodobniej występowało już w [A]. Odtwarzamy je w tekście głównym, gdyż z pewnością było zamierzone przez Chopina i ma znaczenie muzyczne – podkreśla fermatę i następującą po niej zmianę charakteru (a tempo, 
, dolce). Podobnie w t. 290.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Skróty pisowni i inne