Wf1
porównaj
W akordzie na początku t. 93 Wf (→Wa) ma dodatkową ósemkę, która odczytana dosłownie brzmiałaby c1, co wraz z następującym d1 daje postęp w tym kontekście harmonicznym nie do pomyślenia. Rysują się trzy możliwości odtworzenia wersji zamierzonej przez Chopina:
- dodanie
przed tą nutą. Jest to najprostsze rozwiązanie, zakładające tak częste u Chopina przeoczenie znaku chromatycznego, toteż wersję tę uznajemy za tekst Wf (→Wa); - dodanie łuku przetrzymującego tę nutę z poprzedniego taktu. Rozwiązanie to przyjęto w Wn, w którym łuk obejmujący w Wf postęp basu w t. 92-93 odtworzono jako łuk przetrzymujący ces1 – patrz poprzednia uwaga);
- usunięcie błędnej nuty, na co wskazuje porównanie z analogicznymi t. 95, 245 i 247. Jako możliwe przyczyny błędu można wskazać trudności w odczytaniu [A] (np. ze względu na skreślenia) lub błąd tercjowy, połowicznie skorygowany (dodano właściwą nutę, przypuszczalnie as, ale nie usunięto błędnej – por. np. Polonez B WN 17, t. 15 czy Koncert f op. 21, cz. III, t. 282).
Zdaniem redakcji, zdecydowanie najbardziej prawdopodobna jest trzecia możliwość i ją proponujemy w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy Wf
notacja: Wysokość