mUltimate Chopin

op. 22, Polonez

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 75

Utwór: op. 22, Polonez

..

W źródłach nie ma  podwyższającego b na h, co jest oczywistą niedokładnością. Tak samo w t. 219.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 84

Utwór: op. 22, Polonez

b2-d3-b3 w źródłach

!!!   miniat: 2 ósemki, tylko górna 5-linia, Corel.                 EZnieU

g3-b3-g4 proponowane przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, nie ulega wątpliwości, że Chopin zmuszony był zrezygnować z naturalnego pianistycznie i charakterystycznego dla wirtuozowskich formuł kadencyjnych przeniesienia akordu o oktawę w górę – por. t. 80 – jedynie ze względu na ograniczoną skalę fortepianu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 88

Utwór: op. 22, Polonez

3 nuty w akordzie w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, ostatnia ósemka l.r.                      Tu bez kliszy 

4 nuty w Wa

główka es1
..

Wersja Wa jest zapewne błędna – mogłaby to być np. niedokończona korekta błędu tercjowego, w której dodano właściwą nutę, nie usuwając błędnej. Dodatkowa nuta zaciera konsekwentny i doskonale brzmiący postęp trzech górnych głosów akompaniamentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 92

Utwór: op. 22, Polonez

es1 w Wf (→Wa,Wn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, 8 nut od d2 do d1, tylko górna 5-linia.                             Tu bez kliszy 

e1 w Wn2 (→Wn3), interpretacja kontekstowa pozostałych źródeł

TGTU = kaso e1
..

Przed 8. od końca taktu nutą nie ma w Wf (→Wa,Wn1)  precyzującego e1, co jest z pewnością przeoczeniem. O ile bowiem w pierwszej części figuracji w t. 91-92 chromatyczne postępy półtonowe osnute są wokół czterodźwięku zmniejszonego fis-a-c-es, o tyle od 6. drobnej ósemki podtekst harmoniczny figuracji przesuwa się w stronę w pełni diatonicznego G-dur, czego sygnałem jest e2 wyeksponowane jako 7. i 13. drobna ósemka.
W tekście głównym podajemy zatem wyraźnie e1, co wprowadzono już w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 97

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wf nie ma znaku chromatycznego przy górnej nucie przedostatniej trioli. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa i Wn2 (→Wn3). Podobnie w dalszej części pasażu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn