Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 40

Bez znaku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, od fis3 do półnuty włącznie, tylko górna 5-linia.                      EZTU = widły

Akcent w Wa

EZnieU = widły i akcent

Akcent w Wa to niemal na pewno adiustacja, wprowadzona na podstawie porównania z analogicznymi t. 8 i 16. Uzupełnienie można w związku z tym uważać za zasadne, jednak w tekście głównym zachowujemy autentyczną notację Wf (→Wn), gdyż prowadzące do tej długiej nuty całotaktowe  w naturalny sposób sugeruje zaakcentowanie jej.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.