Wf
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 39

Bez oznaczenia w Wf (→Wa)

!!!   miniat: Corel, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł.

Kwintola w Wn

TGTU, ale bez nawiasów

Kwintola proponowana przez redakcję

TGTU

Septymola, alternatywna propozycja redakcji

[7] po 4. szesnastce 

Brak cyfry określającej, jaką grupę nieregularną miał Chopin na myśli, pozwala domyślać się różnych ugrupowań szesnastek, z których dwa są zdecydowanie bardziej prawdopodobne od innych:

  • grupa jednorodna, czyli septymola. Jest to odczytanie domyślne w sytuacji braku przesłanek do zastosowania innego ugrupowania;
  • grupa niejednorodna, w której pierwsze 5 nut tworzy kwintolę. Ugrupowanie to jest uprawdopodobnione przez identycznie zbudowaną figurę w t. 15, w ten właśnie sposób oznaczoną przez Chopina.

Wątpliwości nie pomaga rozwiać sposób rozmieszczenia tej grupy względem szesnastek l.r. Wskazuje on raczej na septymolę, ale jest niedokładny, a Wf jest w ogóle niemiarodajne pod tym względem – w analogicznym t. 15 partia l.r. jest rozmieszczona zupełnie błędnie, por. też t. 43.

Zdaniem redakcji, druga możliwość jest znacznie bardziej prawdopodobna. W żywym wykonaniu różnica między oboma podziałami jest zaniedbywalna i trudno przypuszczać, by Chopin w ogóle uwzględniał tak nieuchwytną różnicę, i to każąc wykonawcy się jej domyślać. W tekście głównym dodajemy zatem oznaczenie kwintoli; rozwiązanie to wskazano już w Wn. Wersję z septymolą proponujemy jako alternatywną.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.