Poprawkę Chopina w WfO uważamy za ostateczną z następujących powodów:
- pozwala ona uniknąć kwint równoległych F-c2 i E(e)-h1,
- Chopin kilkakrotnie poprzedził tryle figurami o sprecyzowanym rytmie, wskazując na stopniowe zwiększanie szybkości trylowania, por. np. Allegro de Concert op. 46, t. 89, 179-181 i 260-261 czy Polonez-Fantazja op. 61, t. 199-205,
- błąd polegający na napisaniu górnej nuty trylu zamiast dolnej zdarzył się Chopinowi niejednokrotnie, np. w Koncercie f op. 21, cz. I, t. 335; w obu przypadkach tryl należy rozpoczynać od nuty górnej, którą to kompozytor odruchowo wpisał w miejsce pojawiającej się dopiero za chwilę nuty głównej.
Biorąc pod uwagę powyższe obserwacje, dochodzimy do wniosku, że wersja wydań z c2 jest najprawdopodobniej pomyłkowa.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfO
notacja: Ozdobniki
Powrót do adnotacji