Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfO - Egzemplarz Ordy
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmachera
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 77

 ais3 w Wf (interpretacja kontekstowa), Wn i Wa3

!!!   miniat: 2 ostatnie nuty 77 i h3 w 78, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i łuku.               TGTU (# ais3)

 a3 w Wa1 (→Wa2)

Przed ostatnią nutą taktu w Wf nie ma znaku chromatycznego. W tego typu sytuacjach Chopin na ogół uważał za obowiązujące znaki umieszczone przedtem oktawę niżej (jak choćby w przypadku poprzedniej nuty, gis3), nie była to jednak ściśle obowiązująca reguła. Zarówno w Wn, jak i w Wa sprecyzowano brzmienie tej nuty, jednak w każdym z nich inaczej – w Wn dodano , a w Wa1 (→Wa2. Porównanie z podobnymi figurami w tym i poprzednim takcie przemawia za ais3; wniosek ten potwierdza  ostrzegawczy przed a3 w następnym takcie. Wersję z ais3 wprowadzono także w Wa3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Błędy Wa, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa