![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 18, t. 446-466
A - Autograf partii fortepianu
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
A - Autograf partii fortepianu
![](/build/images/x_button.png)
Krótki akcent w A odtworzono w Wn1 jako długi, przypuszczalnie w przekonaniu, że są to widełki diminuendo. Tak też to odczytano następnie w Wf (→Wa), "dla jasności" przedłużając znak do końca trioli. Zgodną z A postać znaku przywrócono w Wn2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, Rork, Wn1, Wn1a, Wn2, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wa1, Wa2, Wa3