op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. III
t. 407
Krótki akcent w A (odczyt dosłowny), Wa i Wn2 !!! miniat: nic. EZnieU |
||
Akcent długi w A (możliwa interpretacja) i Wn1 (→Wf) EZTU |
Akcent w A wydaje się być krótki, wrażenie mogło być jednak inne, gdy główka półnuty nie była jeszcze pogrubiona. Możliwe więc, że właśnie akcent w Wn1 (→Wf), wyraźnie dłuższy od akcentów w t. 401-402, odtwarza proporcje akcentu i główki nutowej przed jej pogrubieniem, a więc zapisane ręką Chopina,. Ponieważ akcent długi wydaje się tu bardziej na miejscu, w tekście głównym podajemy znak w postaci odczytanej przez Wn1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki