Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w Wn1 (→Wf)

!!! miniat: 2 ósemki 376 + cały 377, tylko dolna 5-linia.                EZnieU (t. 377)

Uzupełniony łuk Wn1 (możliwa interpretacja A)

war. 22 + łuk na 3 nuty od b1 do g1 (dociągnąć EZnieU3)

Łuki w Wa (możliwa interpretacja A)

2 po 3 nuty (jak Wfa w pr.r.)

Łuk Wn2 (możliwa interpretacja A)

EZnieU3

Bez łuków (możliwa interpretacja A)

..

W A ósemki w t. 376, ostatnim na stronie, są objęte łukiem wyraźnie wskazującym na kontynuację, ale w t. 377 nie ma dokończenia tego łuku. Ponieważ aż do końca tego Solo Chopin nie wpisał w l.r. żadnych łuków, wydaje się, że zrezygnował z łukowania l.r. w tym fragmencie, uważając za wystarczające łuki w partii pr.r. Z tego względu w tekście głównym pomijamy opisany fragment łuku. Jest wszakże możliwe, że brak kontynuacji łukowania to tylko skutek pośpiechu, zwłaszcza że w analogicznych t. 32-33 łuki są w A wpisane w partiach obu rąk. Za zgodne z intencją Chopina można więc także uważać uzupełniony na wzór pr.r. łuk Wn1 oraz łuki Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 378

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez łuku w A

!!!   miniat:  nic.                Tu pusta klisza 

Łuk w Wn (→WfWa)

EZnieU (ten takt)

..

W tekście głównym pozostawiamy notację A, bez łuku l.r. Za zgodny z zamysłem Chopina można również uważać łuk Wn (→WfWa), być może dodany przez Chopina w korekcie Wn1 i zgodny z autentycznym łukiem w analogicznym t. 34.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 384-385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 384 i 4 nuty 385, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                          EZTU (łuk 384 i lewy koniec 385)

Łuki Wn

EZnieU 384-5 + EZTU (lewy koniec 385-6)

Łuki Wf (→Wa)

EZTU 384 + EZnieU1 (lewy koniec 385-6)

..

W tekście głównym podajemy łuki A, niebudzące zastrzeżeń źródłowych ani muzycznych. Wersję Wn można jednak uważać za co najmniej równorzędną:

  • niedokładność, polegająca na wysztychowaniu łuku niezgodnego z podziałem na takty lub grupy, jest czymś w Wn1 praktycznie niespotykanym, co mimo braku widocznych śladów poprawek czyni korektę Chopina bardzo prawdopodobną. Na korektę łuków może też wskazywać łukowanie Wf (→Wa), odtwarzające być może stan Wn1 sprzed ostatniej fazy poprawek;
  • taki układ łuków wpisał Chopin w analogicznych t. 40-41.

Za przyjęciem pisowni A przemawiają następujące argumenty:

  • czytelny, jednoznaczny zapis;
  • brak w tych taktach oznaczeń dynamicznych, podkreślających początek wznoszącego pasażu – por.   w t. 40-41. Krótszy łuk A sugeruje, że w t. 385 rozpoczyna się nowa myśl, co w pewnym stopniu rekompensuje ten brak.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 387-388

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w A (→Wn)

!!!   miniat: 9 kwart pod łukiem, tylko górna 5-linia, obniżyć przenośnik oktawowy.                   TGTU (jeden łuk)

2 łuki w Wf (→Wa)

do końca t. 387 i 4 kwarty 388

..

Trudno powiedzieć, czy podział łuku w Wf (→Wa) jest następstwem błędu sztycharza Wf, czy łuki zostały skorygowane w Wn1 w ostatniej fazie korekt, już po wysłaniu odbitek do Paryża. W tekście głównym podajemy jedyną autentyczną wersję A (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 392

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Seksta w A i Wn2

!!!   miniat: przednutka i ćwierćnuta, tylko górna 5-linia, bez łuku.                    TGTU, ale bez nawiasów

Samo as2 w Wn1 (→WfWa)

tylko górna nuta w przednutce

Wariantowa propozycja redakcji

..

Brak dolnej nuty w Wn1 (→WfWa) można uważać za przeoczenie sztycharza lub korektę Chopina – w podobnym t. 48 jako przednutka występuje samo as2.
W Wn1 główka przednutki umieszczona jest na właściwej wysokości, ale pominięto linię dodaną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn