


![]() |
Akcent długi w A, prawdopodobna interpretacja !!! miniat: 1. triola i jedna ósemka, tylko górna 5-linia. EZTU |
![]() |
EZnieU |
W t. 429 i 431 partia pr.r. jest niemal identyczna, a początek opadającego pasażu został w obu taktach opatrzony podobnym znakiem, który można interpretować jako akcent długi lub widełki . Jeśli wziąć pod uwagę identyczną strukturę, wydaje się uzasadnione użycie jednakowego znaku w obu taktach, gdyż różnicę długości można uznać za niedokładność zapisu. Dokładniejsza analiza biegu muzyki ujawnia jednak różnicę funkcji pomiędzy tymi taktami:
- w t. 429 partia pr.r. rozpoczyna czterotaktową sekwencję pasaży, jednak partia l.r. stanowi jeszcze domknięcie dwutaktowej kadencji;
- t. 431 tylko potwierdza już ukształtowany wzorzec figuracji z poprzednich dwóch taktów, zarówno w prawej, jak i w lewej ręce.
Tak więc użycie różnych znaków – akcentu w t. 429 i w t. 431 również mogło odpowiadać Chopinowskiej wizji wykonania tych taktów.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji