Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 429

Akcent długi w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: 1. triola i jedna ósemka, tylko górna 5-linia.                   EZTU

 w A (możliwa interpretacja→WnWfWa)

EZnieU

W t. 429 i 431 partia pr.r. jest niemal identyczna, a początek opadającego pasażu został w obu taktach opatrzony podobnym znakiem, który można interpretować jako akcent długi lub widełki . Jeśli wziąć pod uwagę identyczną strukturę, wydaje się uzasadnione użycie jednakowego znaku w obu taktach, gdyż różnicę długości można uznać za niedokładność zapisu. Dokładniejsza analiza biegu muzyki ujawnia jednak różnicę funkcji pomiędzy tymi taktami:

  • w t. 429 partia pr.r. rozpoczyna czterotaktową sekwencję pasaży, jednak partia l.r. stanowi jeszcze domknięcie dwutaktowej kadencji;
  • t. 431 tylko potwierdza już ukształtowany wzorzec figuracji z poprzednich dwóch taktów, zarówno w prawej, jak i w lewej ręce.

Tak więc użycie różnych znaków – akcentu w t. 429 i  w t. 431 również mogło odpowiadać Chopinowskiej wizji wykonania tych taktów.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż