|
|
Podwójne łuki w A, interpretacja kontekstowa |
|
|
Idem, tylko pr.r. |
|
|
Pojedyncze łuki w Wn1 (→Wf→Wa) bez dolnych, rozdzielone na kresce taktowej |
|
|
Tylko pr.r. w WfS |
|
|
Podwójne łuki w Wn2 |
Interpretacja łukowania A nastręcza trudności. Najważniejszą kwestią jest, czy Chopin chciał zachować podwójne łuki, czy też jedna z wersji – prawdopodobnie długi łuk nad całą frazą – miała zastąpić drugą. Na tę drugą możliwość zdaje się wskazywać brak dokończenia w t. 48 dwóch z czterech łuków zapisanych na końcu t. 47 (poprawki bez skreślenia eliminowanej wersji zdarzają się w rękopisach, w tym autografach, np. w Etiudzie Ges op. 10 nr 5, t. 83). Tak w każdym razie (nie licząc niedokładnie, zbyt późno rozpoczętego łuku l.r.) odtworzono to w Wn1, a następnie – po poprawieniu tej niedokładności – w Wf (→Wa). W Wn2 uwzględniono podwójne łukowanie A.
We wszystkich wydaniach ćwierćnuty w t. 48 objęte są osobnymi łukami, co raczej nie odpowiada pisowni A (sztycharz być może zasugerował się sąsiednimi taktami). Przy uwzględnieniu artykulacji portato i akcentu, różnica nie ma jednak praktycznego znaczenia.
W tekście głównym podajemy najbliższą zapisowi interpretację A, z podwójnymi łukami. Wersję Wf (→Wa) można uważać za równorzędną interpretację alternatywną.
Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf
notacja: Łuki