![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 7, t. 75-80
A - Autograf partii fortepianu
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
A - Autograf partii fortepianu
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
!!! miniat: nic. TGTU |
![]() |
![]() |
Łuk od 1. ósemki w Wn1 (→Wf→Wa) Po prostu wcześniej zacząć, nie "sięgać" w stronę nuty |
Rozpoczęcie łuku od 1. ósemki – wyraźnie wbrew pisowni A – to typowy przykład rutynowego podejścia sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) do kwestii łukowania (patrz charakterystyka Wn1). W Wn2 przywrócono zapis zgodny z rękopisem.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, Rork, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3