Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-18
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-63
s. 6, t. 64-74
s. 7, t. 75-80
s. 8, t. 81-97
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie


  t. 14-15

Łuk 7 ósemek w A i Wn2

!!!   miniat: t. 14 i 1. ósemka t. 15, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                  TGTU

Łuk 8 ósemek w Wn1

całotaktowy

Łuk 9 ósemek w Wf

od 1. ósemki 14 do 1. ósemki 15 (nie za głęboko sięgać)

Bez łuku w Wa

Łuk A rozpoczyna się niewątpliwie od 2. ósemki taktu, tak więc jego wcześniejsze rozpoczęcie w Wn1 (→Wf) zapewne jest błędem. Nie jest natomiast jasne, do której nuty łuk A ma sięgać. Porównanie z dwoma analogicznymi sytuacjami (t. 33 i 82), oraz stosowane przez Chopina w całej tej części artykulacyjne wyodrębnianie nut basowych przechylają szalę na stronę zakończenia łuku wraz z ostatnim akordem taktu. To przyjęte w tekście głównym odczytanie ma również Wn2. W Wn1 łuk w t. 14 kończy się podobnie, ale w t. 15 widoczne są ślady usuwania łuku dochodzącego do 1. ósemki. Tłumaczy to doprowadzenie w Wf łuku z t. 14 aż do początku t. 15.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy Wa, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3