Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 30-31

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.                TGTU

Krótkie akcenty w Wn (→WfWa)

Sens muzyczny nakazuje widzieć w trzech akcentach na początku kolejnych połówek taktów w A znaki jednego rodzaju. Ponieważ pierwszy i trzeci z nich są niewątpliwie długie, odczytujemy środkowy, mniejszy znak również jako długi (por. krótkie akcenty w t. 32-33). W wydaniach wszystkie trzy znaki odtworzono jako krótkie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.