A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 22

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.            TGTU

Długi i krótki akcent w Wn

nad akordami

2 krótkie akcenty w Wf i Wn2

nad akordami

3 pionowe akcenty w Wa

nad akordami, trochę mniejsze (EZnieU1)

Wbrew zapisowi A akcenty w Wn1 mają różną długość. Znaki w Wf nie są wprawdzie równe, ale różnica wydaje się nieistotna; odczytujemy je jako krótkie (krótkie akcenty ma też Wn2). Wszystkie te różnice mają niewątpliwie przypadkowy charakter. W Wa oba znaki odtworzono jako pionowe akcenty i dodano takiż akcent nad akordem na 4. mierze taktu. Por. uwagi dotyczące akcentów pr.r. w tymnastępnym takcie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.