op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
|
Arpeggio w A !!! miniat: nic. TGTU = przednutka i arpeggio |
|
|
bez arpeggia, przednutka odpowiednio przysunięta do oktawy i łuczek górą od przednutki do oktawy |
Wpisany w A pionowy łuk przed oktawą c2-c3 oznacza arpeggio – jest to po prostu uproszczona forma standardowego wężyka, por. np. ostatni akord w III cz., t. 484. W tym okresie życia Chopina proces upraszaczania dopiero się rozpoczął, niezrozumienie tego zapisu przez sztycharzy jest więc zrozumiałe.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn
notacja: Ozdobniki
