Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 12

2 łuki od przednutki w A

!!!   miniat: 3. miara, tylko dolna 5-linia, bez pedału.            EZTU + EZnieU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU + EZnieU1

Łuk od przednutki w Wn2

EZTU

Łuk dodany w Wn1 (→WfWa), wyraźnie niepasujący do faktury akompaniamentu, jest z pewnością pomyłkowy, co spowodowało pominięcie go przez adiustatora Wn2, sprawdzającego przede wszystkim zgodność tekstu z A. Jeśli chodzi o A, to jeden z dwóch łuków łączących przeduntkę z nutą f wydaje się zbędny, aczkolwiek Chopin mógł chcieć pokazać, że przednutka dotyczy obu głosów na 3. mierze taktu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina