½A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 56-57

2 łuki pr.r. w A, możliwa interpretacja

2 łuki pr.r. w A (odczyt dosłowny→Wn1WfWa)

3 łuki w Wn1 (→Wf)

jak na min., w l.r. tylko łuk 57

4 łuki w Wa

jak na min. w obu rękach

2 łuki pr.r. w A, inna interpretacja

jak na min., tylko pr.r.

2 łuki pr.r. w A (inna interpretacja) i Wn2

4 łuki w Wn2

jak na min., w obu rękach

Łuk pr.r. w A, inter­pre­tacja propono­wa­na przez redakcję

jak EZTU, tylko pr.r.

2 łuki proponowane przez redakcję

EZTU obie ręce

Łuk pr.r. w A, inna interpretacja

jak na min, tylko pr.r.

Łuki A, zapisane tylko dla pr.r., są tu niejasne:

  • łuk w t. 56 zaczyna się nad 2. trzydziestodwójką, ale celuje w pierwszą;
  • koniec łuku w t. 56 sugeruje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 57 (na nowej stronie).

Interpretacja tych łuków przyjęta w większości wydań, choć możliwa, jest zdaniem redakcji podwójnie nietrafna, co częściowo poprawiono w Wn2, przesuwając początek łuku nad 1. trzydziestodwójkę. Za uzasadnione uważamy natomiast uzupełnienie łuków w partii l.r., co wprowadzono we wszystkich wydaniach w t. 57, a w Wa i Wn2 także w t. 56.

Jeśli w t. 53 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z interpretacji łuków A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.