op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. II
|
!!! miniat: od f1 do końca taktu, tylko górna 5-linia, bez napisu (- - do). TGTU |
|
|
EZnieU |
Przedłużenie w Wn (→Wf→Wa) widełek 
do końca taktu jest typowym przykładem rutynowej interpretacji tego typu znaków przez sztycharzy Breitkopfa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
