|
|
ces1-d1 w A (→Wn1→Wf), odczyt dosłowny !!! miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia. Tu ces1 i kaso d1 (w miniaturze tu dodać bemol w nawiasie kwadratowym przed 3. ósemką ) |
|
|
cis1-d1 w Wa cis1 (z # ) i kaso d1 |
|
|
c1-des1 w WfD c1 z kaso i bemol des1 |
|
|
des1-d1 w Wn2 des1 i kaso d1 |
|
|
c1-d1 w A, prawdopodobna interpretacja |
Niejasna harmonicznie i niezręczna brzmieniowo wersja A (→Wn1→Wf) wzbudziła wątpliwości już w Wa i Wn2, w których przedostatnią ósemkę zmieniono – w analogii do t. 218 – na cis1 (Wa) lub des1 (Wn2). Nie jest jednak pewne, czy Chopin miał tu na myśli ścisłą analogię, skoro nie zachował takiej analogii w partii pr.r. Przypuszczenie to potwierdza poprawka wprowadzona w WfD i wersję tę, wykonywaną na lekcjach z Chopinem, podajemy w tekście głównym. Zdaniem redakcji, możliwa jest jeszcze inna interpretacja zapisu A, zakładająca zaistnienie najczęstszej z Chopinowskich pomyłek – przeoczenia odwołania przygodnego znaku chromatycznego postawionego wcześniej. Prowadzi to do ostatniej z podanych wersji, w której dwie ostatnie ósemki brzmią c1-d1.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Dopiski WfD, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A, Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty
notacja: Wysokość