t. 230

as w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: ta co przy akcentach, z akcentem długim TGTU, bez łuków.                  Tu as zamiast f

f w A (interpretacja kontekstowa) i Wn (→WfWa)

TGTU

Wersja Aas jako 11. szesnastką jest niemal na pewno przykładem błędu tercjowego, gdyż chwilowe wprowadzenie septymy w tym miejscu, a następnie powrót do f jeszcze przed jej rozwiązaniem, nie tłumaczy się brzmieniowo. Także w perspektywie całego ośmiotaktu (t. 225-232) naruszenie jedności harmonicznej tego taktu wydaje się niewskazane – każdy z sześciu taktów, zbudowanych na figuracji o takiej strukturze, stabilizuje przebieg harmoniczny i przynosi rozwiązanie napięć z poprzedniego taktu, przygotowując zarazem wejście  nowego, niespodziewanego akordu (zawierającego dysonans lub przynajmniej stanowiącego kolejny człon progresji wznoszącej). Wprowadzenie wzmagającej napięcie septymy osłabiłoby wymowę dramatyczną tego schematu.

Błąd skorygowano już w Wn (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy, Błędy A, Autentyczne korekty Wn

notacja: Wysokość

Powrót do adnotacji