Wa2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 227-228

Pominięte przygodne znaki chromatyczne:

  • w A, pr.r. – bemole ges2ges3 w t. 227 i ges1 w t. 228, kasowniki a2a3 w t. 227 i a1 w t. 228; l.r. –  a ges2 w t. 227;
  • w Wn1 (→Wf1), pr.r. – bemole ges2ges3ges2 w t. 227 i ges1 w t. 228, kasowniki a2a3 w t. 227 i a1 w t. 228; l.r. –  ges2 w t. 227. W stosunku do A dodano  a;
  • w Wf2, pr.r. – bemole ges2 i ges1 w t. 228, kasowniki a2a3 w t. 227 i a1 w t. 228; l.r. –  ges2 w t. 227. W stosunku do Wn1 dodano bemole ges2ges3 w t. 227;
  • w Wa1 (→Wa2), pr.r. – bemole ges2 i ges3 w t. 227. W stosunku do Wf2 dodano wszystkie brakujące znaki, ale pominięto bemole dodane w Wf2, co oznacza, że były one dodane w ostatniej fazie korekt.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: University of London, Senate House Library, Londyn