op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
Pominięte przygodne znaki chromatyczne:
-
w A, pr.r. – bemole ges2, ges3 w t. 227 i ges1 w t. 228, kasowniki a2, a3 w t. 227 i a1 w t. 228; l.r. –
a i 
ges2 w t. 227; -
w Wn1 (→Wf1), pr.r. – bemole ges2, ges3, ges2 w t. 227 i ges1 w t. 228, kasowniki a2, a3 w t. 227 i a1 w t. 228; l.r. – ges2 w t. 227. W stosunku do A dodano a;
-
w Wf2, pr.r. – bemole ges2 i ges1 w t. 228, kasowniki a2, a3 w t. 227 i a1 w t. 228; l.r. – ges2 w t. 227. W stosunku do Wn1 dodano bemole ges2, ges3 w t. 227;
- w Wa1 (→Wa2), pr.r. – bemole ges2 i ges3 w t. 227. W stosunku do Wf2 dodano wszystkie brakujące znaki, ale pominięto bemole dodane w Wf2, co oznacza, że były one dodane w ostatniej fazie korekt.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności A
notacja: Wysokość
