A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 226

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.              TGTU (3 akcenty)

Krótkie akcenty w Wn (→WfWa)

Oparte na tym samym pomyśle figuracje występują w sumie sześciokrotnie – jeszcze w t. 230, 234, 236, 238 i 240. Na 24 akcenty wpisane w A w partii pr.r. 18 to niewątpliwe akcenty długie, a tylko 3 są dwuznaczne i 3 krótkie. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy akcenty długie we wszystkich miejscach. W Wn1, Wf i Wa znaki odtworzono niedokładnie – część przeoczono, a większości pozostałych nadano postać akcentów krótkich (Wa w t. 240 ma akcenty pionowe). Z wyjątkiem wątpliwego ostatniego akcentu w t. 226 nic nie wskazuje na jakiekolwiek interwencje Chopina w tej kwestii. Wn2 ma wprawdzie wszystkie akcenty, ale wszystkie krótkie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa