op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
Wf1 ma 
przed najwyższą nutą akordu. Ten jaskrawy błąd poprawiono w Wf2. Zdaniem redakcji, przyczyną pomyłki mogło być graficzne podobieństwo obu pięciolinii w tym miejscu – ćwierćnuta w górnym głosie na 3. polu i półnuta (-ty) w dolnym (zmiana wartości rytmicznej najwyższej nuty musiała być wprowadzona później). Bemol byłby wówczas powtórzeniem znaku wpisanego – niepotrzebnie – przed es na dolnej pięciolinii.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
