t. 23-25

 

 

 

 

Zasięg łuków l.r. nie jest w A jasny:

  • jeśli uznać, że oba końce łuku wskazują na pierwszą i ostatnią nutę pod łukiem, to każdy z łuków obejmuje trzy nuty;
  • można też uważać łuki za przesunięte w prawo, gdyż żaden z nich nie wykracza poza kreskę taktową (por. t. 27-28).

Tę drugą interpretację przyjęto w Wn2. Łukowanie pozostałych wydań jest prawdopodobnie kombinacją niedokładności sztycharza Wn1 i być może autentycznych korekt tego wydania – ślady poprawek dowodzą, że początkowo łuk w t. 24 obejmował cały takt (jak w t. 23), a ponadto dodano łuk w t. 25. Zakładając, że Chopin skorygował najbardziej rażące elementy pierwotnej notacji Wn1, można zaproponować rozwinięcie idei tej korekty, co proponujemy jako wersję alternatywną.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Powrót do adnotacji