Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 328

Pominięte przez Chopina znaki chromatyczne precyzujące brzmienie 8. szesnastki l.r. ( ges2) i 11. szesnastki pr.r. ( g3) były w wydaniach uzupełniane stopniowo – w Wn1 dodano tylko pierwszy z nich. Nie obyło się przy tym bez zawirowań w procesie korekt lub adiustacji:

  • ślady zmian w druku dowodzą, że w Wf  wydrukowano początkowo przed 11. szesnastką. Być może więc doprecyzowanie notacji obu omawianych nut zostało sprowokowane koniecznością skorygowania tego błędu.
  • w trakcie prac nad Wn2 przeprowadzono najpierw adiustację tekstu Wn1, w omawianym miejscu dodając  przed g3. Ponieważ jednak ostatecznie zdecydowano się na zapis 2. połowy taktu bez użycia przenośnika oktawowego, uzupełnienie to przestało być potrzebne, zwłaszcza że w Wn2 – inaczej niż w naszym tekście głównym – nie użyto przedtem ostrzegawczych kasowników przed g1 i g2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty Wn, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.