op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
W A jedyny 
podwyższający des na d pojawia się w 1. połowie t. 153. Pięć z siedmiu potrzebnych znaków uzupełniono już w Wn1 (pominięto tylko dwa kasowniki przed d2 w t. 152-153), co biorąc pod uwagę klarowność sytuacji, nie wymagało zapewne udziału Chopina (choć oczywiście również on mógł zauważyć braki). Wa i Wn2 mają poprawny tekst.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Ostatni znak przykluczowy, Niedokładności A
notacja: Wysokość
