op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. I
Nawet jeśli uznać znak A za , wydania odtworzyły go niedokładnie, przedłużając aż do 4. ósemki. Znak w A jest jednak niemal na pewno akcentem długim – por. tej samej długości znak na ostatniej ćwierćnucie, a także szereg innych, np. w t. 118-120, 125, 133.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki