Wf2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 139

7 nut i h1 w A (→Wn) i WfD

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.            EZTU = wszystkie ósemki z kropkami (bez pierwszej), łuk, '7'. Bez mordentu!

8 nut i b1 w Wf (→Wa1)

EZnieU

8 nut i h1 w Wa2 (→Wa3)

EZnieU1

W Wf (→Wa) ósemka a1 została podwojona, przez co cała grupa liczy 8 nut. W 1. połowie tego taktu w Wf popełniono jeszcze dwa wyraźne błędy – pominięto mordent i  podwyższający drugie b1 na h1 (patrz też uwagi w 2. połowie taktu). W WfD Chopin poprawił dwa błędy: skreślił zbędne a1 i dodał brakujący . Nagromadzenie błędów Wf w tym takcie musi dziwić, jeśli wziąć pod uwagę korekty Chopina zarówno w Wf1, jak i w Wf2 (por. t. 138). Pozostaje też zagadką, dlaczego mimo adiustacji dokonywanych w kolejnych nakładach Wa – nawet w tym takcie – nie próbowano wskazać zgodnej z rzeczywistością liczby nut w grupie, nie mówiąc już o wprowadzeniu poprawnej wersji Wn1, które brano pod uwagę już przy adiustowaniu Wa2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań